Πολλές φορές η τοποθέτηση εμφυτευμάτων αποτελεί την μοναδική λύση αποκατάστασης απολεσθέντων δοντιών αντί της μερικής οδοντοστοιχίας. Στην περίπτωση που δεν υπάρχουν οπίσθια δόντια δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε ακίνητες γέφυρες οπότε μοναδική λύση εκτός των εμφυτευμάτων θα ήταν η εφαρμογή κινητής κατασκευής. Με την επιλογή όμως των εμφυτευμάτων μπορούμε να δώσουμε λύση σε ασθενείς που αποζητούν μία ακίνητη αποκατάσταση και σε αντίθετη περίπτωση θα συμβιβαζόμασταν με μία μερική οδοντοστοιχία.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατό να τοποθετηθεί ο επιθυμητός αριθμός εμφυτευμάτων γιατί δεν υπάρχει το απαιτούμενο οστικό υπόστρωμα, υπάρχει γειτνίαση με ανατομικά στοιχεία, ή συντρέχουν άλλοι λόγοι. Η τοποθέτηση ενός ή μερικών εμφυτευμάτων και η σύνδεσή τους με ένα ή παραπάνω δόντια είναι εφικτή υπό προϋποθέσεις, διότι τα εμφυτεύματα είναι στέρεα προσκολλημένα (αγκυλωμένα) στο οστό, ενώ τα δόντια εμφανίζουν μια φυσιολογική κινητικότητα με συχνό σύμβαμα την βύθιση των φυσικών δοντιών. Σε περιπτώσεις όπου θα γίνει σύνδεση δοντιού με εμφύτευμα τα καλύτερα αποτελέσματα αναμένονται όταν έχουν κολληθεί με μόνιμη κονία. Ως συμπέρασμα θα λέγαμε ότι στις περιπτώσεις που μπορούμε να τοποθετήσουμε τον απαιτούμενο αριθμό εμφυτευμάτων προτιμάμε να κατασκευάσουμε αποκαταστάσεις που στηρίζονται μόνο σε εμφυτεύματα. Αν όμως χρειαστεί να κατασκευάσουμε μια γέφυρα που στηρίζεται σε ένα εμφύτευμα και ένα φυσικό δόντι τότε θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί γέφυρα συγκολλημένη με μόνιμη κονία.
